എ. രാമചന്ദ്രന്‍
“ഓരോ കലാകാരനും തന്റേതായ ഒരു ദൃശ്യഭാഷയും വ്യാകരണവും വികസിപ്പിച്ചെടുക്കണമെന്നാണ് എപ്പോഴും ഞാന്‍ വിശ്വസിയ്ക്കുന്നത്” - എ. രാമചന്ദ്രന്‍
എ. രാമചന്ദ്രന്‍
ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും പ്രഗത്ഭമതികളായ കലാകാരരില്‍ ഒരാളായിരുന്നു എ. രാമചന്ദ്രന്‍ (1935-2024). ആറ്റിങ്ങലില്‍ ജനിച്ച അദ്ദേഹം, പശ്ചിമ ബംഗാളിലെ ശാന്തിനികേതനിലുള്ള വിശ്വഭാരതി സര്‍വ്വകലാശാലയിലെ കലാഭവനില്‍ നിന്നും, ബംഗാള്‍ ശൈലിയിലെ മഹാരഥന്മാരുടെ ശിക്ഷണത്തില്‍, പ്രത്യേകിച്ച് രാംകിങ്കര്‍ ബൈജ്, ബിനോദ് ബിഹാരി മുഖര്‍ജി എന്നിവരുടെ കീഴില്‍, കലാപരിശീലനം നേടി. പെയിന്റിംഗുകള്‍, ശില്പങ്ങള്‍, ജലച്ചായങ്ങള്‍, ഡ്രോയിംഗുകള്‍, മിനിയേച്ചര്‍ പെയിന്റിംഗുകള്‍, ചിത്രീകരണങ്ങള്‍ എന്നിവയുള്‍പ്പെടെ വിവിധ മാദ്ധ്യമങ്ങളില്‍ രാമചന്ദ്രന്‍ തന്റെ കലാസൃഷ്ടികള്‍ നടത്തി. സാമൂഹിക യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളും രാഷ്ട്രീയ ആശങ്കകളും ഉള്‍ക്കൊണ്ടുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യകാല സൃഷ്ടികളില്‍, വിരോധാഭാസവും ഇരുണ്ട നര്‍മ്മവും ധാരാളമായി കടന്നുവന്നു. എന്നാല്‍ പിന്നീട് ഉദയ്പൂരിന്റെ ഉള്‍നാടുകളിലുള്ള താമരക്കുളങ്ങളിലേക്കും ഭീല്‍ ഗ്രാമങ്ങളിലേക്കും പതിവായി നടത്തിയ സന്ദര്‍ശനങ്ങളില്‍ നിന്നും പ്രചോദനമുള്‍ക്കൊണ്ട്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പില്‍ക്കാല സൃഷ്ടികള്‍ ജീവിതത്തെയും പ്രകൃതിസൗന്ദര്യത്തെയും ആഘോഷിയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങി. പാശ്ചാത്യേതര ആധുനികതകളിലേക്ക് തിരിയുന്നിടത്താണ് രാമചന്ദ്രന്റെ കല യൂറോകേന്ദ്രീകൃത ആധുനിക ആഖ്യാനങ്ങളില്‍ നിന്നും വ്യതിചലിയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത്. പില്‍ക്കാലത്ത്, അദ്ദേഹം കിഴക്കിന്റെ കലാപാരമ്പര്യങ്ങളില്‍ നിന്ന് നിരവധി കാര്യങ്ങള്‍ ഉള്‍ക്കൊണ്ടു. രാമചന്ദ്രന്റെ വലിയ താമരപ്പൊയ്കാ ചിത്രങ്ങളും, ചിത്രങ്ങളില്‍ സ്വന്തം രൂപം കൊണ്ടുവന്നതും അദ്ദേഹത്തിന്റെ കലാലോകത്തെ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാവുന്ന ബിംബങ്ങളാണ് എന്നുമാത്രമല്ല ഇത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആന്തരിക ലോകത്തെയും തന്റെ ചുറ്റുപാടുകളുമായുള്ള ആഴത്തിലുള്ള വിനിമയത്തേയും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നുമുണ്ട്.
